پروانه سفید آمریکایی

این آفت برای اولین بار در سال 1381 از استان گیلان گزارش شد. لارو پروانه سفید آمریکایی روی دامنه وسیعی از درختان جنگلی، درختان میوه، گیاهان زراعی و علف­های هرز تغذیه می­کند.  این آفت با تغذیه از برگ­ها و کلاً تمام گیاه به مراحل رشد سبزینه­ای گیاه خسارت وارد می­نماید. در بعضی از سال­ها تراکم بالای آفت، درختان را کاملاً بی­برگ می­کند. این حشره شاید دارای بیشترین دامنه میزبانی بین حشرات باشد. لارو این آفت روی 636 گونه گیاهی در دنیا تغذیه می­کند  .   میزبان­های اصلی این آفت شامل: توت، آلبالو، گردو، گلابی، سیب، آلو و گیلاس وحشی می­باشد که بیشتر از آنها تغذیه می­کند.

شکل شناسی: تخم­ها کوچک، سبز رنگ و به صورت مجتمع در زیر برگ­ها گذاشته شده و روی آنها با موهای بدن حشره ماده پوشانده می­شود. لارو به رنگ خاکستری مایل به قهوه­ای، تا 4 سانتی­متر طول و در هنگام رشد کامل دارای 12 زگیل کوچک که توسط دسته موهایی احاطه می­شوند. شفیره به رنگ قهوه­ای و دارای 12 زائده قلاب مانند در انتهای بدن است که در داخل پیله خاکستری رنگی ایجاد می­شود. حشرات بالغ به عرض 3-5/2 سانتی­متر با بال­های باز، و بال­های جلو سفید یا دارای لکه های سیاه رنگ است که به صورت چند ردیف دیده می­شوند. بال­های عقب سفید رنگ با یک لکه سیاه می­باشد.

نحوه زندگی: این آفت در گیلان درای دو نسل در سال است. حشرات بالغ در اواسط بهار ظاهر شده و معمولاً 3-2 روز بعد از ظهور جفت­گیری می­کنند. تخم­ها به صورت مجتمع در سطح زیرین برگ­های درختان گذاشته می­شوند. لاروها در مراحل اولیه به صورت مجتمع داخل لانه­های لاروی روی برگ­هایی که تخم­ها روی آنها گذاشته شده، تغذیه می­کنند. لاروها زمانی که بزرگ می­شوند، لانه­ها را ترک و به سایر برگ­ها مهاجرت نموده و لانه­های توری خود را روی این برگ­ها ایجاد می­کنند.

علائم خسارت: وجود لانه­های لاروی که برگ­ها توسط رشته­های تار به هم می­چسبند از علائم بارز خسارت آفت است.   بی­برگ شدن سریع درختان جنگلی و باغات میوه نیز مشاهده می­شود. لاروها تمام گیاه را مورد تغذیه قرار داده و ایجاد تار می­نمایند. اولین علائم ظهور آفت وجود لانه­های توری و برگ­های بدون پهنک و تنها دارای رگبرگ است. لانه­های توری آفت روی شاخه­های درختان کنار خیابان و جنگل­ها و بوته­ها ظاهر می­شود. تورها بسیار بزرگ شده و به هم متصل شده و از جذابیت درخت می­کاهد. خسارت آفت روی گیاهان زینتی اطراف خیابان­ها مشهود است. لانه­های لاروی معمولاً در سطح خارجی درختان مشاهده می­شوند ولی در تراکم بالا ممکن است به درون سایبان درخت نیز نفوذ نمایند.  

روش­های انتقال و انتشار آفت: این حشره می­تواند با پرواز طبیعی انتشار یابد که این روش مهم­ترین روش انتشار آفت است. تجارت بین المللی نیز از راه­های انتشار آفت به مناطق جدید می­باشد. همچنین همراه بخش­های گیاه و موادی که در بسته­بندی بکار می­روند، قادر به انتقال می­باشد. قدرت تحمل لاروها در مقابل گرسنگی بیش از دو هفته می­باشد و این خصوصیت باعث می­شود که این آفت بتواند توسط وسایل نقلیه منتقل شده و آنقدر زنده بماند تا آلودگی جدیدی را ایجاد نماید. انتشار آفت با انتقال تنه­های درخت که دارای شیار و سوراخ هایی در پوستشان دیده می­شود نیز امکان­پذیر است