موریانه ها نقش اکولوژیکی عظیمی را به ویژه در محیط زیست های بیابانی و با حاصلخیزی پایین ایفا می کنند . در مناطق دور افتاده با حاصلخیزی پایین در استرالیا که مقدار بسیار کمی نزولات جوی دریافت می کند کمبود رطوبت منجر به سازگاری بهت انگیز تعدادی از حیواناتی که در آن جا زندگی می کنند، به طور برجسته موریانه ها شده است. موریانه ها مهمترین تجزیه کنندگان در محیط های خشکند، زیرا قادرند مواد غذایی را دوباره به زمین بازگردانند، خاک بسازند و رطوبت را حفظ نما یند. توانایی موریانه ها در سازگار شدن با محیط های خشک به آن ها اجازه می دهد که در محیط هایی که دیگر تجزیه کنندگان رایجی نظیر باکتری ها و قارچ ها نمی توانند عمل کنند نقش تجزیه کنندگی مهمی را ایفا کنند . موریانه ها در دو گروه م وریان ههای ابتدایی که دارای تاژکداران همزیست هستند و موریانه ها عالی که از موریانه های ابتدایی تکامل یافته تر هستند بصورتی که تاژکداران همزیست را از دست داده اند و آنها را با باکتری جایگزین نموده اند طبقه بندی می شوند .

گردآورنده: داود سلطانی