دانشمندان موفق به کشف شهر مورچه ای عظیم زیرزمینی در برزیل شده اند که به عنوان رقیبی برای دیوار چین تلقی می شود. این ابرشهر مورچه ای زیرزمینی در فضایی به وسعت 500 فوت مربع و در عمق 26 فوتی زیرزمین قرار دارد. به نظر می رسد که این ابر شهر یکی از بزرگترین سکونتگاه های کلونی مورچه ها در جهان و محل زندگی میلیون ها حشره باشد.

براساس این ساختار این ابرشهر بسیار پیچیده بوده و راه ها و مسیرهای مارپیچی در این شهر زیرزمینی دیده می شود. پژوهشگران بیش از 10 تن بتن را به داخل سوراخ های روی سطح تزریق کردند که به عنوان کانال های تهویه هوا برای مورچه ها عمل می کنند. حدود ده روز نیز طول کشید تا آنها بتوانند خاک های اطراف ساختار مارپیچی شهر مورچه ای را تخلیه کرده و نمای اصلی آن را مشخص کنند.

منبع: روزنامه ایران، شماره 5003 به تاریخ 16/11/90، صفحه 28 (صفحه آخر)

دانشمندان به تازگی و با کمک گرفتن از مهندسی ژنتیکی در رشته های ابریشم تغییراتی ایجاد کرده اند که می تواند منجر به تولید نخ ها و پارچه های مستحکم، ضدگلوله و ضدآتش شود.
    به گزارش مهر، دانشمندان امیدوارند این کشف جدید بتواند منجر به تولید نخ های مستحکم تر، باندهای ویژه برای قربانیان سوختگی و جلیقه های ضدگلوله شود.
    کرم های ابریشم دست ورزی شده ژنتیکی می توانند رشته های محکمی به وجود آورند که درون آنها پروتئین تار عنکبوت وجود داشته و از این رو از کش سانی و انعطاف پذیری بالاتری برخوردارند، به این شکل چنین نخ هایی در طیف گسترده ای از مصارف پزشکی کاربرد خواهند داشت.
    ویژگی هایی مانند هم نوع خواری و سلطه طلبی عنکبوت ها مانع از پرورش این جانداران برای تولید انبوه ابریشم حاصل از تار عنکبوت است. از این رو محققان دانشگاه ویومینگ تصمیم گرفتند با ایجاد تغییرات ژنتیکی در کرم های ابریشم آنها را وادار به تولید تارهای ابریشمی با ویژگی های مشابه تارهای عنکبوت کنند.
    برای انجام این کار محققان کرم های ابریشم تراریختی را پرورش دادند که از توالی ژنتیکی عنکبوت ها برخوردارند. پروتئین تار عنکبوت ها از گذشته در باکتری ها، مخمرها، گیاهان، حشرات و سلول های پستانداران تراریخت تولید شده با این همه تلاش های پیشین برای ترکیب آنها با تارهای ابریشمی که توسط کرم های ابریشم تولید شده اند، با شکست مواجه شده است.
    اما نتایج پروژه جدید که توسط محققان در حال اجراست منجر به تولید تارهای ابریشمی شده است که به مقاومی تارهای عنکبوت و محکم تر از تارهایی است که توسط کرم های ابریشم ساخته می شوند. محققان بر این باورند که به زودی می توان از این کرم های ابریشم در کارخانه های ساخت ابریشم های حاوی پروتئین تار عنکبوت استفاده کرد. براساس گزارش میل آنلاین، تغییرات ژنتیکی ایجاد شده در کرم های ابریشم باعث می شود تا تارهای ابریشمی ایجاد شده از ویژگی های مکانیکی کاملامتفاوتی نسبت به تارهای ابریشم در کرم های معمولی برخوردار باشند.
منبع:  روزنامه کیهان، شماره 20122 به تاریخ 25/10/90، صفحه 7 (دانش و پژوهش)

در تحقیق مشترک محققانی از دانشگاه ساسکس انگلیس و دانشگاه سائوپوئولو برزیل نخستین گونه از زنبورهای سرباز کشف شدند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان گونه ای از زنبور گرمسیری به نام Tetragonisca angustula را در ایالت سائوپائولو برزیل مورد بررسی قرار دادند.

این زنبورها در زبان محلی جاتایی (Jatai) نامیده می شوند و لانه های آنها بر روی درختان یا حفره های دیوار بنا شده و یک ملکه و 10 هزار زنبور کارگر در هر کندو زندگی می کنند.

زنبورهای جاتایی دارای یک سبک زندگی خاص هستند و وظایف به صورت دوستانه بین آنها تقسیم شده است. در بین زنبورهای کارگر جاتایی گروهی وظیفه محافظت از لانه و فرزندان ملکه را بر عهده دارند.

زنبورهای سرباز جاتایی با سایر اعضای لانه دارای وجه تمایزهایی هستند. این زنبورها 30 درصد قوی تر از سایر زنبورها بوده، سرشان کوچک تر است و پاهای بلندتری دارند. تقریبا یک درصد زنبورهای کارگر هر لانه در اندازه زنبورهای سرباز هستند.

زنبورهای سرباز جاتایی در مدخل ورودی لانه حضور دارند؛ بطوری که می توانند بلافاصله حمله دشمن احتمالی را ردیابی کنند

به گفته محققان، زنبورهای سرباز جاتایی به دلیل وظیفه دفاعی که بر عهده دارند، از لحاظ ظاهری نیز متفاوت هستند. تفاوت اندازه زنبورهای سرباز جاتایی به آنها در مقابله با دشمن اصلی شان، زنبور سارق Lestrimelitta limao کمک می کند.

بر خلاف زنبورهای عسل که تنها یک روز وظیفه حفاظت از لانه را بر عهده دارند، زنبورهای سرباز جاتایی بیش از 3 هفته عهده دار حفاظت از کندو هستند و با افزایش سن به کارهای دیگر مشغول می شوند.

پیش از این نمونه کارگران سرباز تنها در خانواده مورچه ها و موریانه ها دیده شده بود.
منبع: خبرگزاری ایسنا (www.isna.ir)

موریانه ها نقش اکولوژیکی عظیمی را به ویژه در محیط زیست های بیابانی و با حاصلخیزی پایین ایفا می کنند . در مناطق دور افتاده با حاصلخیزی پایین در استرالیا که مقدار بسیار کمی نزولات جوی دریافت می کند کمبود رطوبت منجر به سازگاری بهت انگیز تعدادی از حیواناتی که در آن جا زندگی می کنند، به طور برجسته موریانه ها شده است. موریانه ها مهمترین تجزیه کنندگان در محیط های خشکند، زیرا قادرند مواد غذایی را دوباره به زمین بازگردانند، خاک بسازند و رطوبت را حفظ نما یند. توانایی موریانه ها در سازگار شدن با محیط های خشک به آن ها اجازه می دهد که در محیط هایی که دیگر تجزیه کنندگان رایجی نظیر باکتری ها و قارچ ها نمی توانند عمل کنند نقش تجزیه کنندگی مهمی را ایفا کنند . موریانه ها در دو گروه م وریان ههای ابتدایی که دارای تاژکداران همزیست هستند و موریانه ها عالی که از موریانه های ابتدایی تکامل یافته تر هستند بصورتی که تاژکداران همزیست را از دست داده اند و آنها را با باکتری جایگزین نموده اند طبقه بندی می شوند .

گردآورنده: داود سلطانی

بیوتروریسم چیست؟

جهت دریافت فایل pdf تروریسم روی لینک ذیل کلیک نمایید.

http://persiandrive.com/797874