ادامه تولید بید غلات

انتقال:

   

لوازم مورد نیاز:

1- کاور: برای ساختن کاور می توان از میله های آهنی 2*2، حلب، تور پارچه ای سفید یا سیاه رنگ استفاده نمود. البته در صورتی که از آلومینیوم استفاده کنیم برای مدت طولانی تری قابل استفاده خواهد بود.

ابعاد کاور: 80*120*120 سانتیمتر

طول پایه: 120 سانتیمتر

ابعاد قیف پایین کاور: 80*90*120 سانتیمتر

تونل زیر قیف: 15 سانتیمتر

فواصل بین قابها: 10 سانتیمتر

 

2- قاب: وسیله ای است از جنس چوب یا آلومینیوم و تورهای فلزی گالوانیزه با منافذ 2 میلیمتری. قاب به گونه ای ساخته می شود که گنجایش 9 کیلوگرم جو آلوده را داشته باشد. باید توجه داشت که ته قاب بایستی بسته و بالای آن باز باشد. در هر کاور تعداد 10 قاب قرار داده می شود.

 

به محض ظهور پروانه های پیش پرواز (اولین بیدهای بالغ که روی آبکش ها مشاهده می شود) باید اقدام به عمل انتقال نمود. بدین منظور آبکش ها را درون لگن حاوی محلول نئورون 2 در هزار غوطه ور کرده و چند ثانیه به هم میزنیم.

به دلیل اینکه داخل هر دانه جو بک لارو زنده وجود دارد باید از روی هم گذاشتن آبکشها برای نقل و انتقال خودداری کنیم تا باعث از بین رفتن لاروها نشویم.

در این زمان بهم زدن جوها در روز و شب به دفعات برای خشک شدن و هوادهی بسیار ضروریست. اگر جوها خشک نشده باشند داخل کاور کپک میزنند.

پس از 24 ساعت آبکش ها را به داخل قاب ها خالی می کنیم. باید توجه کرد که در حین پر شدن قابها، جوهای پایین ریخته لگد نخورد زیرا این جوها حاوی لارو بوده و به راحتی له می شوند.

پس از پر شدن قابها تعداد 10 قاب را به یک کاور منتقل می کنیم. کاورها باید قبلا ضد عفونی شده و توسط چسب ماستیک تمامی درزهای آنها پر شده باشد، زیرا پروانه ها از هر سوراخی استفاده کرده و خارج می شوند. پس از انتقال قابها کاور را توسط پارچه توری میپوشانیم و یا اگر برای آن درب توری ساخته باشیم آنرا می بندیم و از بسته بودن کامل آن و عدم وجود هر گونه درز و منفذ مطمئن میشویم.

در زیر هر کاور در پایین قیف یک تونل کوچک حلبی وجود دارد که آن تونل را به یک سه راهی پلیکا 16 متصل کرده و در دوطرف، سه راهی را با توری و کش می پوشانیم. برای اتصال این سه راهی به تونل از تیوپ ماشین استفاده می شود. دقت شود که سه راهی با زمین تماس نداشته باشد.

پروانه گیری:

   

دمای اتاق پروانه گیری می بایست 23 الی 24 درجه و رطوبت نسبی هوا حدود 70 درصد باشد. در این اتاق هم دماسنج و رطوبت سنج لازم است.

بعد از خارج شدن پروانه ها از جو و پرواز در داخل کاور، توسط دستگاه پمپ باد اقدام به پروانه گیری می کنیم. بدین ترتیب پروانه ها کم کم به طرف قیف هدایت شده که همزمان با آن با زدن ضربه هایی به قیف آنها را به داخل سه راهی میریزیم. وقتی همه پروانه ها وارد سه راهی شدند آنرا جدا کرده و درب آنرا محکم میگیریم تا پروانه ای خارج نشود.

دبه ای را باید از قبل بدین صورت تهیه کنیم که نصف آن را بریده و ته آن دبه را با توری و کش مسدود کنیم. پروانه های داخل سه راهی را به داخل این دبه خالی می کنیم و جهت انجام عمل پرزگیری زیر دستگاه هود میبریم. هود را روشن کرده و دبه محتوی پروانه ها را در زیر آن به آرامی تکان می دهیم تا بال و پرز پروانه ها الک شود. در این زمان باید مراقب بود پروانه ها در حین این عمل بیرون نیایند و حداکثر پرزها گرفته شود.

 

 

تخم گیری:

برای تخم گیری نیاز به قیف های پلاستیکی داریم که دو طرف آن باید با توری هایی که قبلا با کش تهیه نموده ایم پوشانده شود تا پروانه ها نتوانند خارج شوند. بهتر است قیف ها را به منظور عبور هوا و تهویه سوراخ دار کنیم.

قیف هایی که آماده کرده ایم را مرتب بر روی یک صفحه مسطح قرار داده و پروانه ها را از داخل دبه پرزگیری به داخل آن خالی می کنیم. میزان پروانه ها داخل هر قیف به مقداری است که یک لایه پروانه سطح توری کف قیف را بپوشاند به طوری که روی هم نباشند.

اتاق تخمگیری نیز باید قبلا ضدعفونی شده و تمام مناقذ آن گرفته شده باشد و هیچ نوری وارد اتاق نشود. قفسه بندی اتاق باید طوری باشد که در هر قفسه بتوان به راحتی قیف ها را جابجا کرد. بهتر است بلندی هر طبقه از قفسه حدود 5 سانتیمتر از بلندی  قیف بالاتر باشد. روی قفسه ها کاغذهای غیر روغنی به ابعاد ته قیف میگذاریم و قیف ها را روی آنها قرار می دهیم. از هر قیف 3 الی 4 روز تخمگیری می شود و هر روز باید کاغذهای زیر قیف ها را عوض کنیم. روز دوم معمولا بهترین تخم ها را تولید می کند.

مدت پروانه گیری یا بعبارت دیگر طول عمر هر کاور تا یک ماه می باشد. البته زمانی که میزان پروانه گیری در اواخر دوره کاهش یابد دیگر موقع باطل کردن کاور است. این زمان ممکن است حدود روز بیست و پنجم باشد. در هر صورت نباید کاور را بیش از 30 روز نگه داشت زیرا خطر شیوع کنه افزایش می یابد.

مرحله تخم گیری بسیار حساس است، کاغذها باید خشک بوده و درجه حرارت محیط از 24 و رطوبت از 60 درصد بیشتر نباشد.

نکته قابل توجه این است که تمام پروانه های آزاد (به اصطلاح خودم پروانه های ولگرد) توسط جاروبرقی باید جمع آوری شوند زیرا باعث گسترش آلودگی می گردند.

پس از پایان تخم گیری روز اول (24 ساعت پس از پروانه گیری) قیف ها را جابجا می کنند، یعنی قیف های روز اول به قفسه های روز دوم انتقال می یابند و برگه های حاوی تخم از زیر آنها جمع آوری می شوند. البته قبل از جابجایی باید ته قیف ها را با یک برس نرم داخل یک ظرف پاک نمود زیرا همواره تخمهایی وجود دارند که به توری چسبیده است. این تخمها که به صورت فله جمع آوری می شود در آلوده سازی مجدد مورد استفاده قرار می گیرد.

پس از پایان تخم گیری هر سری، قیف ها و توری ها را با آب و پودر شستشو و وایتکس میشوییم و در آفتاب خشک می نماییم.

نکات ضروری در مراحل پروانه گیری و تخم گیری:

   

1-     باید میزان پرز بالها را به حداقل رساند.

2-     از خشک بودن قیف ها و کاغذها و همچنین محل تخم گیری اطمینان حاصل نمود.

3-     بازدید تصادفی قیف ها برای تخمین مرگ و میر پروانه ها و دلایل مرگ و میر (ویروس، رطوبت بالا، حرارت بالا، گازهای دیگر، کنه و ...) بهتر است که از پروانه ها نمونه گیری شود و نمونه ها در زیر بینی کولر به دقت مورد بررسی قرار گیرد. (نمونه ها را از کاور تهیه کنید.)

4-     اتاق تخم گیری بطور کامل از سایر اتاقها مجزا بوده و چراغ این اتاق ها در طول روز روشن نشود.

5-     درب قیف ها حتما محکم بسته شود.

6-     رطوبت و دمای آن مرتب کنترل شود.

7-     قبل از انجام عمل پر کردن قابها، اتاق کاورها (سقف و کف) با سم نئورون سمپاشی شود.

8-     هر اتاق باید پادری داشته باشد و اشخاص نیز حتما با دمپایی مخصوص در اتاقها تردد کنند.

9-     پس از انجام پروانه گیری از محکم بودن لوله های اتصال سه راهی پلیکا به تونل زیر قیف کاور اطمینان حاصل شود.

10- سه راهی ها از زمین فاصله داشته باشند.

11- نکته مهم در باد گرفتن پروانه ها اطماینان از خشک بودن باد تولیدی از پمپ است. به همین دلیل قبل از بادگیری پیچ تخلیه پمپ را باز نموده تا آب جمع شده در مخزن هوای آن خارج شود. اندازه گیری روغن موتور پمپ باد نیز لازم است.

12- عمل بادگیری با دقت صورت گیرد تا در هر زمان کلیه پروانه ها از کارو خارج شوند. در صورت زیاد بودن پروانه ها می توان عمل پروانه گیری را در 2 یا 3 نوبت در روز انجام داد.

13- از کشیدن سیگار در محل کار جدا خودداری شود و اصولا هر چیزی که ایجاد دود و یا گاز نماید از مکان دور شود.

14- تمام اتاق ها،‌قفسه ها، کاورها باید دارای اتیکت مربوط به خود باشند.

15- تخم های تولید شده را در صورتی که اتاق پارازیت آماده نباشد در سردخانه در دمای 4 درجه می توان به مدت یک هفته نگهداری نمود. این تخمها در دمای محیط به سرعت نارنجی رنگ می شوند و دیگر مناسب برای پارازیت نیستند.

16- بعد از برداشتن ورقه های تخم از زیر قیف ها، تکاندن آنها در هوای آزاد الزامیست زیرا این کار باعث خارج شدن پرزها و یا کنه احتمالی از اطراف تخم ها می شود.

17- در صورت تخم گذاری مناسب، پروانه ها به صورت یک دایره ( به اندازه سطح ته قیف) بروی کاغذ تخم می گذارند در صورتیکه تراکم و یکنواختی و پراکندگی روی ورقه تخم فقط در یک طرف باشد (به صورت نیم دایره) نشان دهنده این است که سطحی که قیفها روی آن قرار دارند ناصاف بوده و قیف به خوبی روی کاغذ قرار نگرفته است.

18- بعد از انجام عمل پروانه گیری و تخمگیری، جدول مربوط به آن حتما پر شود تا از میزان تولید، اطلاع کافی داشته باشید.

19- در اتاق پروانه گیری بهتر است برای به تله انداختن پروانه های آزاد از تله های نوری استفاده شود.

20- پروانه های زنده در داخل قیف به پارچه توری می چسبند ولی پروانه های مرده با یک حرکت و تکان دادن قیف به راحتی جابجا می شوند.

21- در صورتی که تعدادی لارو در داخل سه راهی پلیکا باشد و یا کارگران احساس خارش کنند این نشانه ها به دلیل گسترش کنه است.